Motorboters zijn…
Ik ben gevallen; of is het juist, een stap vooruit naar meer inzicht na decennia van vooroordelen en projecties? Al zeilend en zeilend, decennia lang, bouw ik ijverig aan mijn beeld van gene zijde. Een beeld over de wereld waarin niet meer de wind maar het motorvermogen bepalend is voor de dagelijkse actieradius. Een beeld over de bestuurders.
Zeilend, laag in het gangboord, strak aan de wind, gruwelde ik van motorboten en hun schippers die met blik op oneindig en verstand op… dwars door het wedstrijdveld kwamen zetten. Mijn kreet om respect voor vaarregels terugkaatsend met iets over een vaargeul en stuurboordwal.
Later in mijn zeilende carrière gruwelde ik als schipperse, van de schippers op glanzend witte motorbootkastelen die met hun knoeperds van hekgolven het koffiefilter deden wankelen in mijn pas gepoetste kombuis. Of nog erger, die hun hengel dwars buiten de boot uit laten steken, net als ik langs kom manoeuvreren, waarna ik hun hele vistuigje om mijn schroef heb hangen. Net hengelaars, maar dan drie meter dichterbij. Nee, voor ik ooit in een motorboot gevonden zou worden, dat mocht wat mij betreft nog ver weg in de tijd zijn. Nou, ja, eventueel een motorzeilboot, als ik oud word of zo.
Varend over de Franse kanalen –mast plat, zeilen en giek in het gangboord, zwaard omhoog-, als gast in de wereld aan gene zijde, alsof ik in een moment van onoplettendheid de Styx ben overgestoken, moet ik er toch aan geloven. Wat begint met aarzelend en respectvol bejegenen, dat doe je toch als je te gast bent, groeit naar meer. Heel langzaam krijgt die andere wereld meer contouren, ontstaat er gevoel voor de vaarders aan de andere kant. De Franse culinaire geneugten werken benevelend, maar zelfs nuchter tijdens het varen valt het allemaal best mee; de natuur, het varen en zeker ook de “vaarders” om ons heen.. Mijn motorzeilboot beelden gaan wankelen, een shortlist van gewenste modellen voor de volgende stap in ons varend leven groeit.
Nauwelijks thuis na meer dan 40 jaar zeilen wisselt ons varende huis al van eigenaar. En wij? Wij vallen voor een motorboot; en de koffie? Geen filter meer, maar een Nespresso, gewoon op het aanrecht.
Diederique
Mogelijk interessante artikelen
Meer berichten in deze rubriek
