Herfst

Gepubliceerd op 27 oktober 2016

Herfst. Nee, he? Als alle ramen zijn gedaan, is ook het dekluik boven ons bed aan de beurt. Ik krijg het vocht er vanochtend niet af. Sterker nog, het is IJS.

Zoveel uitdaging hebben we onszelf al heel lang niet meer aangedaan. Onder twee dekbedden merk je het niet, maar de nachten zijn deze herfst toch wel erg frisjes uitgevallen. 

Het was me al snel duidelijk dat in de herfst de aluminium profielen van de luiken en ramen zelfs in de Scalare iedere ochtend afgenomen moeten worden.  Varend met de zeilboot was het droogmaken van de binnenkant van de ramen en luiken een dagelijkse klus bij het opstaan. Hoewel bevroren, dat overkwam ons zelfs in het diepe en koude zuiden rondom Kaap Hoorn niet.

Een uitzonderlijke koude periode geeft onze eerste echte tocht deze herfst een wat kille start. Varend door de Brabantse kanalen aan weerszijde van de grens wanen we ons in een herfstlandschap. Mooie bruin en roodtinten schitteren ons tussen het aarzelend groen tegemoet.
Zeilen is afzien heb ik altijd gedacht, maar varen met een motorboot kan er toch ook wel wat van.

Na een uur is het ijs gebroken en kan ik het luik afdrogen voor het zijn zilveren druppels in ons bed deponeert

Het is apart. Nog maar zes jaar geleden vond ik het gewoon in de ochtend sneeuw en ijs van het dek te schrapen voor we de lijnen losgooiden, nu wachten we suffig een uurtje langer tot het ijs vanzelf smelt.

Was het een voorgevoel dat ik eerder een “standkachel” inbouwde die tijdens de vaart de ramen en de beschutte kuip met de warmte van de motor leefbaar moest houden? Beslist een ervaring die we nog aan de zeilboot hebben overgehouden; “een uurtje na het wegvaren” dacht ik er ooit bij. De waarheid is heftig. De hele dag snort onze extra warmte bron en houdt ons behaaglijk warm.
Een standkachel en ijs op het dek; zoveel verschil is er toch nog niet met ons zeilverleden.

Diederique

Mogelijk interessante artikelen