Klussen aan boord I Deel 2

Gepubliceerd op 17 mei 2019

Klussen aan boord I Deel 2: Als de basis maar goed is

Eerder dan verwacht heeft jachtwerf Treffer ons staalpakket binnen en kan de bouw van ons schip beginnen. Zodra het casco grotendeels is gehecht, starten voor ons de werkzaamheden: lassen, slijpen, schuren, plamuren en schilderen. Om tot een strak, glimmend eindresultaat te komen, weten we wat ons te doen staat: zorgen voor een goede basis!

Bert Majoor

Een schip laten bouwen is een flinke investering, waar je liever geen risico mee loopt. Daarom lieten wij de Rhythm al tijdens de bouw van het casco registreren in het kadaster. Aan de hand van het registratienummer en betaalde facturen kun je zo in geval van een faillissement van de werf aantonen dat het casco van jou is. Als ze het registratienummer in het staal beitelen, is onze zoon Martin al volop bezig met lassen. Omdat hij meesterlasser van beroep is, wilde hij deze taak graag op zich nemen en dat heeft hij geweten: drie weken verder en vier kilo lichter is hij klaar! Maar zijn vakwerk scheelt mij vervolgens vele uurtjes slijpen.

PRIMER

Na het grove slijpwerk schuren we de boot licht op en nemen hem af met thinner. De volgende stap – het casco voorzien van een primerlaag – besteden we uit aan een spuiter. Het is inmiddels zomer en de temperatuur in de loods waar ons schip staat, schommelt tussen de 30 en 35° Celsius. Onder deze omstandigheden is het onmogelijk tweecomponenten primer met de hand aan te brengen. Een collega-zelfbouwer die het toch probeerde, had binnen tien minuten stroperige primer en na een kwartier zat zijn roller vast. In drie uur tijd wordt er ongeveer 45 liter witte epoxy primer op de buitenzijde van de Rhythm gespoten. Dit product wordt veelal in de beroepsvaart gebruikt en geregeld op websites als Marktplaats aangeboden.

Een blik van 20 liter kost tussen (in 2003) de € 150 en € 200. Bij een gunstigere temperatuur (tussen de 10 en 25° C.) hadden wij zelf de primer met de hand aangebracht. In dat geval zou mijn keuze zijn uitgegaan naar een product van Epifanes of van De IJssel (IJmopox en Double-coat). Hiermee krijg je een mooi resultaat, maar deze verfproducten zijn niet goedkoop.

PLAMUREN

Zodra de primerlaag droog is, begint het plamuren. Hiervoor gebruiken we eveneens vrij prijzige tweecomponenten plamuur. Om zo min mogelijk van het kostbare spul te verspillen, maken we eerst een hoeveelheid plamuur aan waarmee we circa 45 minuten kunnen werken. We vullen een kitspuit, waarvan we de spuitmond wat groter hebben gemaakt en beginnen met de kleinere vlakken, zoals het afronden van hoeken. De hoeknaden kunnen we met behulp van de kitspuit goed vullen en vervolgens afstrijken met een lepel. Hiervoor heb ik dessertlepels in verschillende maten aangeschaft.

Na circa 35 minuten – ruim voordat de plamuur onwerkbaar wordt – brengen we de resterende plamuur aan op het aanmaakbord, om het snel op te maken in ‘grotere’ vulgaten. Grote en brede oneffenheden zijn in het begin best griezelig, omdat je een behoorlijke hoeveelheid van die dure plamuur tegelijk moet aanmaken. Je kunt de plamuur het beste ruim aanbrengen met een (stucadoors)spackmes en daarna over de volle breedte met een lange rij (rechte plaat van 100 x 15 cm) in één keer strak trekken.

Na een paar weken plamuren en schuren laten we de huid nogmaals in (ditmaal grijze) tweecomponenten primer spuiten. Om een indruk te geven hoe hard zo’n primerlaag wordt: we schuren een week lang met grof schuurpapier (60) op die grijze laag om de sinaasappelhuid glad te krijgen, maar nergens wordt ook maar een klein puntje van de eerste witte laag zichtbaar.

SCHILDEREN

Als de basis – de ondergrond – maar goed is, maakt het niet zo veel uit wat voor product je gebruikt voor het aflakken. Voor een mooi strakke, glimmende huid moet je minimaal twee en bij voorkeur drie lagen jachtlak aanbrengen. En voor het allermooiste resultaat – zo is onze ervaring – dien je tussendoor (nat of droog) de huid op te schuren met korrelgrootte 240 of 400. Om ‘zakkers’ zoveel mogelijk te voorkomen, kun je de verf het beste 15 cm onder het gangboord in horizontale richting opbrengen en daarna naar beneden en naar boven uitrollen. Daarnaast voegen wij meestal een kleine hoeveelheid Owatrol toe aan de lak, waardoor de verf beter uitvloeit.

Om verschillende redenen besluiten wij de boot met traditionele verf af te lakken. Ten eerste vanwege de voor tweecomponenten lak nog steeds veel te hoge temperatuur in de loods. Daarnaast wis de basis keihard en zeer goed en hebben we veel ervaring met traditionele verf. Tot slot willen we bij een volgende verfbeurt niet te veel afhankelijk zijn van het weer en de omgevingstemperatuur.

Eenmaal thuis hebben we de complete opbouw overigens wel nog een keer met tweecomponenten verf afgewerkt, voor een minder kwetsbaar en langduriger mooi resultaat. Het onderwaterschip hebben we voorzien van tweecomponenten teer en afgewerkt met rode antifouling.

Door zijn ervaringen als zelfbouwer te delen, hoopt Bert Majoor anderen te inspireren kleine of grotere klussen aan boord aan te pakken. Hij bouwde samen met zijn vrouw Ineke hun schip ‘Rhythm’ zelf af. Iedere aflevering beschrijft een andere klus. De serie in zijn geheel geeft stap voor stap weer hoe zijn eigen schip tot stand is gekomen.

Lees ook Deel 1 van ‘Klussen aan boord’.

Mogelijk interessante artikelen