Oude dame krijgt nieuwe jas

Refit van de Viskus

Sinds acht jaar zijn wij de trotse eigenaren van een motorboot. Onze Doerak 950 PAV werd meer dan 40 jaar geleden gebouwd door de Eista Werf in Nederhemert-Zuid. Ondanks en zeker ook dankzij de vele kleine én grote zaken die de laatste jaren aan ons schip kapotgingen, zijn we erg gehecht geraakt aan onze ‘Viskus’. Dit blijft ons schip, we willen geen andere meer. Zeker ook daarom gunnen we haar een jong, fris uiterlijk. Maar hoe?

DOOR MARJOLEIN SCHERRENBERG

Doerakken werden tijdens de bouw verzinkt; ze kregen een behandeling met zinkprimer en zinkepoxy of andere zinkhoudende producten. Wat er precies onder de buitenste verflagen zit, weet je als eigenaar nooit. De buitenste laag bestaat uit reiplamuur. Grote bezwaar hiervan is dat het verpulvert en ook nog eens vocht aantrekt. Dat probleem is niet goed te verhelpen, want nieuwe plamuurlagen hechten niet op de zinken onderlaag. Hoe hard je ook aan je boot werkt, het resultaat is slechts van korte duur. Ook wij ontkwamen niet aan deze Doerakkwaal. De afgelopen jaren vielen er steeds meer gaten in de verflagen, in de volksmond ‘Doerakitis’ genaamd. De enige echte oplossing voor deze kwaal is behoorlijk ingrijpend: stralen en opnieuw schilderen, van de héle boot…

Dat is een hele onderneming, horen we van mede-Doerakvaarders, en er hangt een flink prijskaartje aan. Enthousiast worden we niet van de verhalen en adviezen van mensen om ons heen. “Je boot ligt onder de troep na het stralen, je bent dágen bezig met schoonmaken!”, is iets wat we vaak horen. Ondanks dat we er tegenop zien staat deze rigoureuze aanpak al jaren op ons verlanglijstje. Steeds weer schuiven we de make-over voor ons uit en plamuren erop los. Totdat het niet meer gaat. “Als jullie aan komen varen en ‘m in de achteruit gooien, vliegen de verflagen er aan de voorkant af”, werd onder bulderend gelach geroepen in de thuishaven.

Twee jaar geleden zijn we er helemaal klaar mee en klaar voor. We hebben de offertes voor de metamorfose al binnen. Tijdens de zomer van 2017 blijkt dan opeens dat onze oude motor op zijn laatste benen loopt en de eerste gaten in onze tent vallen. We staan voor een nieuw dilemma: stralen of een nieuwe motor en tent? Lang hoeven we er niet over na te denken. Alles tegelijk gaat niet lukken en een mooi geschilderde boot zonder motor en met een lekkende tent is ook geen optie…

Na het vervangen van motor en tent blijft er nog maar één ding over op ons wensenlijstje. Door wie laten we het doen en wat en hoe nu verder? Iedereen om ons heen heeft wel een positieve of negatieve ervaring met straalbedrijven. De één vindt dat ene bedrijf te duur, de ander vindt de prijs weer helemaal niet zo hoog. We worden er niet wijzer van en besluiten voor Straal- en Coatingbedrijf Hooghiemstra te gaan; goede berichten én lekker in de buurt van de thuis-haven in Sneek.

Boot Holland, de jaarlijkse botenbeurs in Leeuwarden, is een mooi moment om even aan te schuiven bij hun stand en tijdens de koffie kunnen we onze vragen kwijt. Ook de vraag: wat gaat het ons kosten? De prijs is uiteraard niet gering maar wij kiezen er toch voor om het hele schip, van kiel tot en met opbouw te laten stralen en coaten. Een van de medewerkers komt een paar weken later langs op de haven om onze boot te bekijken en wat zaken nader af te spreken. Hij klinkt niet erg hoopvol. Het is druk en hij wil graag dat wij het verven zelf regelen. Dat is geen optie voor ons. Het is alles of niks, we hebben geen zin in gedoe en wat als er achteraf iets aan de hand is? Het kan iets langer duren nu, maar gelukkig regelen zij het schilderwerk.

We moeten beslissen of we de ramen er zelf uithalen en de gaten dichtzetten. Ik krijg het meteen benauwd, zie dat helemaal niet zitten! Hooghiemstra wil dat voor ons doen en de meerprijs hebben wij er graag voor over. Ook weer opgelost! De boot moeten we wel zelf helemaal leeghalen. Wij zijn er samen een volle dag druk mee. Wat verzamel je toch veel in een paar jaar! En ja, een keer de boot goed opruimen is niet verkeerd.
Op een doordeweekse dag in november zet ik Frank af op de haven en rij door naar het straalbedrijf. Frank vaart ook die kant op en even later hangt onze boot in de hijsbanden en staat daarna op de kant op bokken.

“Nu gaat het beginnen, er is geen weg terug”, denk ik. Binnen mogen we het contract tekenen en een aanbetaling doen. In totaal gaat het om een bedrag waarvoor je een aardige tweedehands boot koopt. Een schep geld en we proberen dat deel van deze missie zo snel mogelijk te vergeten. We spreken af dat de boot het hele winterseizoen bij het straalbedrijf blijft liggen. Normaal blijven schepen daar niet langer dan nodig is en deze speciale afspraak is voor ons heel fijn, dan hoeven we de boot niet midden in de winter terug te varen naar de thuishaven. Met een RAL-waaier lopen we terug naar de boot om de nieuwe kleuren te bepalen, daarna rijden we met een licht gespannen gevoel naar huis. Komt het allemaal wel goed?

BIJNA ONHERKENBAAR

Er gaat wat tijd overheen, dan krijgen we op een dag een e-mail waarin staat dat de boot gestraald is. Of we even komen kijken hoeveel er geplamuurd moet worden. We rijden naar Sneek en daar staat in de hal onze boot. Bijna onherkenbaar, ik moet echt even goed kijken. Medewerker Michel staat op een stellage onze boot te plamuren. Het schip is goed onder de verf vandaan gekomen, ziet er behoorlijk strak uit, zelfs zonder plamuur. Frank wil graag dat het resultaat zo strak mogelijk wordt en samen bespreken ze welke delen wat meer aandacht vragen. Tevreden rijden we weer naar huis.

Als de boot in de onderste verflagen staat krijgen we opnieuw bericht. We nemen weer een kijkje en worden enthousiast van het resultaat. Wat een prachtige glimmende kleur! Het is een genot om met je handen even over de verflagen te gaan. We klimmen met gevaar voor eigen leven via een trapje op de achterkant van de boot en bekijken het schip vanaf het bovendek. De eerste lagen zien er prachtig uit, het lijkt langzaam weer een echte boot te worden.

Er worden nieuwe raamrubbers besteld en de laatste verflagen komen erop, evenals de antislipkorrels. Vijf maanden nadat we de boot gebracht hebben, staat ze daar dan trots buiten op de bokken als we aan komen rijden. Onze boot! Het is bijna schrikken zo mooi is ze geworden. Frank klimt aan boord en neemt meteen een kijkje binnen. We hadden ons voorbereid op veel restanten van het stralen, waar iedereen ons voor gewaarschuwd had, maar het ziet er compleet schoon uit. Al met al is het hele traject erg meegevallen. Is dan echt alles goed gegaan, valt er niks te mopperen? Natuurlijk is er altijd wat op aan te merken. Zo had ik de boot graag eerder teruggekregen; het was erg mooi weer in de weken die we nog niet konden varen en ik zat thuis in de achtertuin in plaats van aan boord. De schider heeft hier en daar een drupje antislipkorrels laten vallen op plekken waar het niet de bedoeling was, maar ach, we zijn heel blij met het eindresultaat.

Deze zomervakantie hebben we lekker getoerd door Nederland en België en kregen in een haven onderweg het grootste compliment dat je kunt ontvangen. “Wat leuk zeg, is dat een niéuwe Doerak?” We zijn trots op onze oude dame, met haar nieuwe jas.

Meer weten over varen en techniek? Klik hier.