Leercurve
Boem is ho! Lijkt het wel achter me in de sluis. Hotsebotsend, als een botsauto in de knel ketst de huurboot –sans permit- achter me van wand tot wand de sluis in. De huurders varen er al weer een paar dagen mee rond.
Iedere keer opnieuw hoop ik weer dat er sprake geweest is van een steile leercurve bij de betreffende schipper aan het roer. Ik neem tenminste aan dat alle butsen en krassen in het verleden al zijn ontstaan. Geheel omlijst met drie stevige “bots”banden rondom kunnen ze wel wat hebben, maar of dat ook voor hun mede vaarweggebruikers geldt, weet ik zo maar niet.
Voor ons geldt dat zeker niet. Het blijft moeilijk, hoe je samen met ze de sluis door kunt komen. Ga je voor ze, dan lopen ze tegen je op als er wat met de lijnen fout gaat – en zijn boos als het drie sluizen achter elkaar gebeurt en je vraagt of ze hun lijnen beter willen vastzetten. Of ga je er juist achter liggen – waarna ze de sluis al in werking stellen als je net niet meer tussen de deuren ligt. Nog lastiger is de schipperse die haar lijnen vast zet in een sluis met een verval van drie meter en tegen de tijd dat de sluis “boven” is boos roept dat je “achteruit loopt” richting hun net die week gekochte boot –uitleggen dat zij vooral haar lijn moet in nemen is voor dovenmansoren; ik kan gewoon niet tegen de stroom in haar richting uit.
Het doet sterk denken aan de ankerende charterboten tijdens onze zeiltijd op de Middellandse zee. Dagelijks vielen er ankers naast dat van ons om daarna professioneel met 5 knoop achteruit de bodem om te ploegen, al aanwezige ankers en kettingen incluis.
Er zat weinig anders op dat tussen 16.00 en 17.00 aan boord alert te zijn. Klaar met de sleutels om maar weer opnieuw te ankeren als een ons bekend anker bij een ander boven water kwam.
In de sluis is het niet veel anders, wat dat betreft is er met het zeilen weinig verschil; niet alle charterbootschippers vertonen een even steile leercurve gedurende de week.
Diederique
Mogelijk interessante artikelen
Meer berichten in deze rubriek
