Op de werf
Maastricht, de Koeweide, Roermond: het was allemaal nog even heerlijk vakantie met prachtig weer en zo nu en dan kinderen en kleinkinderen op bezoek. Maar uiteindelijk roept de ‘plicht’ weer en gaan we richting Panheel om bij de werf van Jaree Tinnemans uit het water te worden getild. De laatste twee dagen voordat zij terugkomen van vakantie liggen we er al even voor de wal. Mooi de tijd om de eerste leenauto op te halen zodat we niet volledig afhankelijk zullen zijn van verblijf op de boot als die op de kant staat. En dan is het Maandagochtend. Alles is weer terug van vakantie maar zit vooralsnog binnen. Wij zijn ongedurig. We hebben al vroeg het schip gereed gemaakt door alles wat overtollig is van dek te halen en radar, antennes en mast naar beneden te klappen.
Er komen een paar man rustig naar buiten wandelen en plotseling is het dan zo ver. We kunnen nog net deuren en ramen sluiten en vervolgens zien we ons schip, ons thuis, kalm het water verlaten. Op de kade staat men al klaar met de drukspuit om het onderwaterschip te reinigen zo lang het schip nog hangt. Binnen zeer korte tijd ziet het er alweer wonderbaarlijk schoon uit. De vorige onderhoudsbeurt heeft zich goed gehouden. Het altijd spannende moment breekt dan aan om de bokken te plaatsen en uiterst voorzichtig komt het schip te staan. Schoon en wel opgebokt en stevig op z’n plaats. Mooi op tijd om de expert van Expertiseburo Coers te ontvangen die een keuring van het onderwaterschip zal uitvoeren zodat we een toekomstige koper netjes voor kunnen lichten. Het onderwaterschip blijkt nog van uitstekende kwaliteit te zijn. Om met Koen Coers te spreken: “gebouwd als een tank”. Nog dezelfde dag wordt er al geschuurd om straks de nieuwe verflagen aan te kunnen brengen.
De dagen hierna gaat het achter elkaar door. Ik verricht zelf wat hand- en spandiensten maar laat graag het zware werk over aan de mannen van de werf. Ook zij blijken er belang bij te hebben dat het werk vlot doorgaat omdat andere klussen alweer wachten. Het is een gezellig stel mensen en we drinken dan ook graag de koffie met hen in de kantine. Met hard werk vliegen de dagen voorbij. Het eind van de eerste week gaan we nog gauw op en neer om even in ons vakantiehuis te verblijven en de leenauto om te ruilen voor de volgende (onze eigen auto moet nog opgehaald uit Frankrijk). Inmiddels wordt ook hard geschuurd en geverfd aan het bovenwaterdeel van de romp. We vinden het prachtig worden maar aan het einde van de week is de schilder zelf niet tevreden. Er is te veel stof in de verf gekomen naar zijn mening. Met lede ogen zien we opnieuw de schuurmachines over de verf gaan. Het is al vrijdag en terug in het water staat gepland voor maandag. De schilder gooit er vervolgens in ruil voor een etentje ook de zaterdag tegen aan om tijdig gereed te zijn en op zondag staan we werkelijk te blinken.
Mooi in de nieuwe antifouling zakken we maandagavond vervolgens weer even rustig het water in als we eruit kwamen. Een aantal bekenden is gekomen om hierbij te zijn en het lijkt wel een heuse tribune. Je hoort het schip bijna een zucht van verlichting slaken: “eindelijk weer water” (of misschien was ik dat zelf wel). Daarna werd het tot laat in de avond nog reuze gezellig op de ‘afterparty’.
Na nog twee dagen motorische aanpassingen zijn we gereed om te vertrekken naar de plek waar we de winter door zullen gaan brengen. De mooie kleine verenigingshaven ‘Achter het Veer’ in Geldermalsen. Nog even een leuke tocht via Maas en Waal, maar daarover de volgende en laatste keer.
Ton Wilhelm
Mogelijk interessante artikelen
Meer berichten in deze rubriek
